03 Kasım 2014

Boyhood

Lan olum insan şaşırmıyor değil yani :)



Gerçekten bir çocuğun 6 yaşından 18 yaşına kadar olan hikayesini daha sade, olgun ve gerçekçi anlatamazdı kimse. Zaten aynı çocukla 12 yıl film çekerek yaparsan bu sonuca ulaşmaya kafayı takmışsındır demektir.

Linklater gerçekten sağlam ilerleyen, diyalogları karakterleri sindirerek veren bir film çekmeyi becermiş. Aynı kadroyu yıllarca bir araya getirip filmi devam ettirmek de inanılmaz güzel.  Buna diyaloglarıyla zenginleştirdiği alt metinler de eklenince oldukça güzel bir şey çıkmış.


Filmde dikkatimi çeken şey : kız çocuğunun ilk halinden itibaren sürekli bir değişim içinde olmasına rağmen erkek çocuğu neredeyse hiç değişmiyor ve hep aynı karakterde kalıyor. Bunu görmek bile keyifli.


1 yorum:

S 3 Kasım 2014 17:20  

ben filmi, filmekiminin son günü, 4 film üst üste izleme kararını alıp öyle izledim. izlediğim 3. filmdi, biraz beynim dönmüştü, çünkü filmler arasında 5 dakika bile ara yoktu, izlerken de biraz sıkıldığımı düşünmüştüm. ama üzerinden 3 hafta geçti, film hala bana bir şeyler düşündürüyor. ve bu bir filmle ilgili en sevdiğim duygulardan biri. bir de linklater ın tarzı hep aynı ve bu tutarlılığını da çok seviyorum ben.

diyeceklerim bu kadar ^.^

  © Blogger template 'Isolation' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP