Hayat Var
Hayat Var mı?
Reha Erdem bu filmle bir süredir sıkıntılı bir süreç geçiren beni kendime getirdi. Güzel bir tokat attı bana. Kader gibiydi biraz. Daha stilize. Daha az sözle. Yüreğimdeki yerini aldı.
Reha Erdem filmografisiyle Türkiye'de kesinlikle bambaşka bir yerde artık. Her çektiği filmde farklı bir tür deneyen, hepsini de başarıyla kotaran ve türkiye'de auter sinemanın önemli ismi olarak farklı duran biri. Bir arkadaşımın dediği gibi Zeki Demirkubuz'un diyalog vuruculuğunu(edebi eserlerden kaynaklanmanın da etkisiyle) ve Nuri Bilge'nin görüntü yönetimini oldukça başarılı şekilde harmanlıyor. Üstüne üstlük türkiyeyi farklı şekillerde farklı insanlarla yorumlaması ve bunu gerçek bir ustalıkla yapabilmesi gözümüzdeki (daha çok da kalbimizdeki) yerini ayrı kılıyor.
Hayat Var, yatalak dedesi ve gemilere orospu götürüp mal kaçakçılığı yapan babasıyla birlikte virane bir balıkçı kulübesinde yaşayan(!) Hayat'ın hikayesi. Hayat 14 yaşında bir çocuk. Annesi evi terk etmiş, okumayı sevmiyor en önemlisi ise hayatında kimse tarafından sevgi görmemiş.
Zaten bu yüzden bir gemiden babasına atılan çin malı dandik oyuncağın düğmesine basıp "i love you" deyip gülen saçma kırmızı kalpli oyuncağıyla uğraşıyor. O oyuncak gülüp sevgi sözcükleri söyledikçe bizim sinirleimiz bozuluyor. Gerçi hayat büyük ihtimalle anlamıyor bile ne dediğini oyuncağın. Hayat arabeski fark ediyor. Onun dikkat kesilmesine bir tek acı sebep oluyor. Acıyı bile umarsızca karşılıyor. Ona gereksiz aşırı sevgi gösteren hayat kadını komşularından sürekli kaçıyor.
Hayat çok zor diyor Reha Erdem. Bu gördükleriniz gerçek bir hayat olamaz dercesine de filmin başında değil, bitişinde Hayat bu sorunlu dünyadan (sanki) dönmemecesine kaçarken ve ilk defa mutlu görünürken ekran kararınca filmin adını gösteriyor. Hayat Var ise film sırasında değil sonrasında var diyor. Filmdeki Hayat bir kız ve ne var olabilir ne mutlu.
Bizi sarsıyor Reha Erdem. Filmin içinde olmayan tek kareyle yapıyor bunu bana. Herkesi bir yerinden yakalayacağı ise şüphesiz filmin.
8/10
