Bu film hakkında türlü şeyler yazıldı ve okundu. Aslında farklı şeyler hissedildiği için böyle. Yani ben izlerken ve çıkınca çok beğenmediğim filmi, bir kaç gün geçip sindirince biraz daha sevdim.
Bu standart bir mafya filmi değil. Aslında süper falan da değil. Oyuncuları için izlemek büyük hata olur ayrıca. Ama bu bir Micheal Mann filmi. Onun kim olduğunu bilerek ve onu severek gitmek gerekir. Oyuncudan istediklerini, hikayeyi anlatış şeklini ve en önemlisi kamerasını sevmek lazım ki filmi gerçekten sevebileseiniz.
Hikayeyi bilmeyen yok zaten. Banka soya, hapisten adama kaçırana Dillinger ve onu yakalamk için fedaral polis teşkilatının olması gerektiğini söyleyerek onu yakalamaya and içmiş bir FBI örgütü ve Melvin Purvis.
Burada tabi ki Purvis'in ve Dillingerın insani yanlarının ne kadar ön planda olduğu çok net gözden kaçıyor. Tamam kamera sürekli zoom yaparak onları ikonlaştırıyor gibi görünse de, Dillinger değil mi kız arkadaşıyla olmak için herşeyi riske eden. Ya da Purvis değil mi biri dayak yerken engel olan, biri ölünce aşırı tepkisini engellemeye çalışan.
Benim kanım şu ki; hikaye ve içeriği fragman ve tanıtım programlarında anlatılan kadar derinlikli değil. Ya da gerçekten Mann burada çakozluyor. Ama yine de vasat olmayan, zamanla etkisi artan ve prodüksiyon açısından oldukça başarılı bir filmle karşı karşıyayız.
Mutlaka izlenecektir. Ev ya da sinema fark etmez. Sadece çok sıkılmayacağınız bir ana denk getirirseniz etkisi iyidir.
Not 1 : Yine kaypak bir yazı. Film iyi mi kötü mü bilemediklerimden.
Not 2: Bİr önceki yazıyı ve yazarını sevdiyseniz(ki ben çok severim) mail bombardımanına tutun beni. Ona daha sık yazdıralım.
