Boşver hatırlamayı

Çok kolay unutan biriyim. Her şeyi unutabilirim. Sanırım özel bir süzgecim yok. Demiştim ya hayatımla ilgili ilk anım 4 yaşına ait. 

Annemle babamın kavgasıydı. Sanırım o da değildi, sadece annem ağlıyordu. Çok eskiki evimizdeydik. Sanırım ilk o zaman bir insanın acı çektiğini ya da üzüldüğünü düşündüm. İlk anımın bu olması da garip ya neyse. Şimdi Freudculuk oynayıp bunun üzerimdeki etkilerini konuşmak yersiz. Olan olmuş artık. 

Ben başıma gelen şeyler için derinlemesine düşünmeyen biriyim. Oturup gecelerce düşünüp planlar yapamıyorum. Sanırım hayatın akışı içinde düşünmem gereken şeyi bile unutuyorum. Aslında tezat yaratan bir durum var ki, son dönemlerde bu unutma hadisesi iyice kafamı yoruyor. Balık ye diyenler var. Denemek lazım aslında.

Unutmak istemediğim bazı şeyler daha var. 

• Hatırladığım ilk film: Terminator 2  (bununla anlamsız bir gurur duyarım)
• Hatırladığım ilk album: Teyzemin İlhan İrem kasetleri.
• İlk aşkım: İlk okul beşteyken Gizem diye bir kız vardı. Tabi ki platonikti.

Önemli başka şey yok heralde hatırlamaya değer. Boşver.