Revanche

Fahişe, Hırsız, Polis ve Karısı

Anteres'in yönetmeninden oldukça başarılı bir film daha. Hatta daha iyi. Avusturyalı yönetmen Götz Spielmann 2008 yapımı Yabancı Film Oscar adayı filmiyle, son dönemde izlediğim en iyi filmlerden birine imza atmış. 

Öyle şaşalı, gösterişli değil. Sade, akıcı ve seyirciyi etkileyen bir film Revanche. Kaderlerinden kaçamayan iki aşığın trajik hikayesi. 

Genelevde çalışan Tamara ile Alex aşıklardır ve kaçmayı planlarlar. Kaçtıktan hemen sonra yeni bir hayata başlamak için bir banka soygunu yaparlar. Ancak kaçarken bir polis Tamara'yı vurur ve öldürür. Alex dedesinin çiftliğine kaçar ama içi öfkeyle dolmuştur. Tesadüfen dedesini ziyarete gelen bir kadının ise Tamara'yı öldüren polisin karısı olduğunu öğrenir. Polisin mutsuz karısıyla da aralarında gizli biri ilişki başlar.

Film tam anlamıyla iki bölüme ayrılmış denebilir. Birinci bölüm Tamara'nın ölümüne kadar, geleceğe ait umutlarla dolu ve şehirde geçerken, ikinci bölüm çiftlikte ve daha çok intikam ve karanlıkla dolu. 

İkinci bölümdeki itiraflar, aldatmalar, günah çıkarmalar oldukça farklı kombinasyonlarda vücut buluyor. Dar alanda az kişiyle garip paslaşmalar mevcut. Ama psikolijik olarak karakterlerin işlenişi ve aktarılışı çok başarılı. Orta Avrupa'nın insan davranışlarının iyi bir özeti. Johannes Krisch ise Alex rolünde mükemmel.  Büyükbaba karekterinin nötralize eden yapısını da unutmamak lazım. 

Filmin adı iki şekilde Türkçeleştirilebilir. Revenge : intikam  ya da Revanche : ikinci şans.

Filmin sonunda herkes için her ikisi de geçerli. Hangisinin doğru olduğu ve daha çok etkilediği önemli.

Götz Spielmann'in senaryosunu da yazdığı filmin ışık kullanımı, kamerası, ses ve oyuncu yönetimi oldukça başarılı. Öyleki film başkasının ellerinden çıksa,  şiir gibi duramazdı.

9/10