Too bad or not too bad
Remarque'nin bir sözü vardır : Kötülerden kormana gerek yok. Çünkü herkesin kendilerini kötü bildiğinin farkındadırlar ve kolay kolay kötülük yapamazlar. Oysa iyiler. Ne zaman kötülük yapacaklarını asla bilemezsin. Ne yapacaklarını sezemezsin. Korkacaksan iyilerden kork.
Machievelli ise : Kötülük yapmak kötü bir şey değildir. Ama kötülük yapmayı becerememek çok kötü bir şeydir.
2 yorum:
bir film uzerinden bir ornek vermek, bu bloga en yarasir sey olacak sanirim.
makyavelden sonra izledigim bir filmde birisi (ne filmi hatirliyorum, ne de kisiyi) insanlarin iyi oldugundan bahsediyor ve bunda israr ediyordu.
daha once, bu fikir bu kadar garip gelmezdi sanirim bana.
ve sanirim, daha cok ogreniyor insan, diger insanlarin kotu olduklarini. o potansiyeli daha iyi goruyor :)
hayir, bizzat kendimden biliyorum. yeri geldiginde, ki hic bunu istemesem bile, gayet de kotu olabiliyorum.
ama yine de, makyavele tam olarak katilamiyorum hala. cunku ben, insanlarin icinde hem iyiligin, hem de kotulugun barindigina inaniyorum. inanmakla kalmiyor, bunu istiyorum da.
obur turlusu zaten, her iki sekilde de cok sikici olurdu sanirsam.
salt iyi, ya da salt kotu..
kendi cümlelerimle kötülüğü anlatmam çok zor.
çünkü maalesef ki ben İYİYİM.
Yorum Gönder