Tyson

Tyson'ın kısaca hayat hikayesi şöyle:

Tyson'ı muhtemelen saplanacağı suç batağından antrönörü olan ve daha sonra onu evlatlık edinen Cus D'Amato çıkardı. Tyson ilk 19 profosyonel maçını kazandı ve Dünya tarihinde ağır sıklet boks şampiyonu ünvanını alan en geç kişi oldu. Aktris Robin Givens ile evlenip boşandı. Sonra bir tecavüz suçundan hapis yattı. Burada islamla tanıştı. Hapisten çıkınca eski günlerini aradı ama en çok Evander Holyfield ile "kulak ısırmalı" maçı akıllarda kaldı. 2003'te borç batağına battı. 2005 de son iki maç yapıp emekli oldu.

Film için yapılan röportojda Tyson: Film bir Yunan trajedyası gibi duruyor. Tek sorun ise konunun "ben" olması, diyor. Film tanıdık bir anlatıcıyla sokaklarda büyümüş hırçın çocuğun dünya şampiyonu oluşunu ve sonrasını anlatıyor. 

Babasının olmayışına bağlanan bir hırçınlık. Antrönürünün babalık yapması. Onun ölümü. Uzman yorumları ya da yargılamalar yok, sadece Tyson'ın hayatının ikili dramatikliğine dikkat çekiyor film. 

Toback'ın klostrofobik atmosferi etkileyici. Bazen çoklu sahne ve ses kullanışı Tyson'ın bölünmüşlüklerini bazen korkutucu bilinçli hallerini ve bazen de gizemli yanlarını çok net gösteriyor. Film oldukça sade çekilmiş. Bitince hiç de büyüleyici bir hayatı görmüş olmuyoruz. 

Filmi görünce Muhammed Ali ile kıyaslama kaçınılmaz. Ali 2-3 kere filme çekildi hali hazırda. Ali şiirselliği, zihinsel ve fiziksel gücüyle Black Power ve Panterler adına gibi duran yapısının yanı sıra, Tyson'ın hikayesi daha çok " her koyun kendi bacağından asılır" gibi duruyor. Sloganı da "yenilgiyi kabul etme"!!

Filmde iki Tyson var. Birinde hayvanca dövüşen diğerindeyse sakince ve beklenmeyen bir kibarlılıkla kendinden bahseden.  Ayrıca süper kaslı admadan hafif iskeletimsi hal alan Tyson. Önüne gelen herkesi yeneceğini bilen adamdan şimdi sakin durgun kalan adam. Eskiden yumruklarının hızına şimdi ancak dili ulaşabiliyor. Şaşrıtıcı hızla konuşmaya başlayan Tyson olmuş. 

Yönetmen James Toback da iyi iş kotarmış. Değişik. İyi bir belgesel isteyenlere. 

7,5/10