Karanlıktakiler
bağımsız filmlerin de formülleri vardır. ve çağan ırmak gerçek bir formül avcısıdır.
kitapta yazanları alır, formülüze eder ve film yaratır. o yüzden de tüm filmleri için : eli yüzü düzgün diyebilirsiniz. En aykırı filminin Ulak olması da bundan ama. Formülleri bırakıp çok sevdiği İhsan Oktay Anar'ın kitaplarından esinlenerek yazılan senaryoyla bırakmış oldu bu seferlik.
Ama çağan ırmak Karanlıktakilerle bu sefer minimal bir öykü anlatmak derdinde. Bir anne ve onun oğlunun hikayesi. Evden çıkmayan bir anne (delilik sınırlarında) ve onun sosyalleşme problemleri olan oğlu. Hikaye sıkışmışlık ve çaresizlik üzerine. Çözüm aslında basit ama uzak. Yolu bilmeyene her yer uzak zaten.
Neyse filmi tv'de izledim. Çok sevdiğim için de kapatmadım. (Filmi değil. televizyonda film izlemeyi sevdiğim için). Sanırım televizyon filmi deneiblir bunun için. Belki etkilendim 55 ekran shov marka televizyonumdan ama olsun. Çok derin değil. Basit (ki severim). Simgeleri göze sokan ortalama bir film. İzlememek hiçbirşey kaybettirmez. Anladın sen!?